ఇండియన్ రికార్డ్ డాన్సింగ్ లీగ్

ఐపిఎల్ కి ప్రత్యేక ఆకర్షణకోసం విదేశాలనుండి ఛీర్ లీడర్స్ ని తెప్పించారట. వీళ్లు లేకుండా క్రికెట్ మనలేదా? అసలు, షాహిద్ ఆఫ్రిది అన్నట్లు, జనాలకు క్రికెట్ కన్నా ఎక్కువ వినోదం ఛీర్ లీడర్స్ ఏమివ్వగలరు?

1990లలో ఆర్ధిక సంస్కరణలు మొదలయ్యాక దేశం ఎందులో పురోగమించినా లేకున్నా ఇలాంటి విషయాల్లో మాత్రం తెగ దూసుకుపోతుంది. గ్లోబలైజేషన్ పేరుచెప్పి ఒక పద్ధతి ప్రకారం జనాల్లో వినిమయ మనస్తత్వాన్ని పెంచుకుంటూ వచ్చారు. ఒకవంక కడుపునింపుకోటానికి కోటప్పకొండ తిరునాళ్లలోనో మరోచోటో రహస్యంగా రికార్డింగ్ డ్యాన్సుల పేరిట గంతులేసేవాళ్లనీ, వేయించేవాళ్లనీ అశ్లీల నృత్యాలపేరుతో అరెస్టు చేయిస్తారు; మరోవంక బడా వ్యాపారవేత్తల అండతో ఛీర్ లీడింగ్ పేరుతో బహిరంగంగా జరిగే ఈ తంతు మాత్రం వినోదం ప్రోత్సహిస్తారు. వ్యాపారం పేరుతో ఏం చేసినా చెల్లిపోతుంది! రెండు మూడేళ్ల పాటు విదేశీ భామలను అద్దెకు తెచ్చి ఇలా ఆడిస్తారు; ఆ తర్వాత మెల్లిగా మన అమ్మాయిలనే ఇందులోకి దించుతారు. పదేళ్లు గడిచేలోగా ఛీర్ లీడింగ్ పేరుతో బట్టలిప్పి గంతులేయటాన్ని ఓ అద్భుతమయిన ఉపాధి అవకాశంగా భారతీయ టీనేజర్ల మనసుల్లో నాటుతారు. ఎవరాపుతారు దీన్ని?

ఇకపోతే, ఛీర్ లీడర్స్ బాధల గురించి వార్తాపత్రికల్లో పుంఖానుపుంఖాలుగా వస్తున్న వ్యాసాలు, వాళ్ల మీద సానుభూతి మాటలు హాస్యాస్పదం. రెచ్చగొట్టేలా అర్ధనగ్న నాట్యాలు చేస్తే ఎవరైనా పిచ్చి వేషాలే వేస్తారు. జనాల బలహీతలను సొమ్ము చేసుకునే వృత్తిలో ఉండి అదో గౌరవప్రదమయిన ఉద్యోగమని చెప్పుకోవటం సిగ్గుచేటు. వంటినిండా బట్టలతో నాట్యం చేసే కళాకారిణులను ఎవడూ ఏడిపించటంలేదే? (అలాంటోళ్లు అసలు ఉండరని కాదు) ఇల్లు బార్లా తెరిచిపెట్టి ఊరెళ్లొచ్చి, ఆనక దొంగలు పడి మొత్తం ఊడ్చుకుపోయారని ఏడిస్తే ఉపయోగమేంటి?

కొసమెరుపు: ఈ మధ్య భాగ్యనగరంలో బీచ్ వాలీబాల్ పోటీలు జరిగాయట. ఆటగత్తెలు అతి కురచ దుస్తులు మాత్రమే వేసుకుని ఆడాలనే నిబంధన వల్ల చూడటానికి జనాలు ఎగబడి వచ్చారట. ఏదైతేనేం, టొర్నమెంట్ బ్రహ్మాడంగా విజయవంతమయింది. కాకపోతే ఎవరికీ రాని అనుమానమోటుంది. హైదరాబాద్ లో బీచ్ ఎక్కడినుండి వచ్చింది?